Związek Zawodowy Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „REGIONY”,
Związek Zawodowy Rolnictwa i Obszarów Wiejskich „Regiony” powstał 9 kwietnia 2010 roku z inicjatywy działaczy dostrzegających potrzebę powołania nowego typu organizacji reprezentującej obok rolników także innych mieszkańców wsi i obszarów wiejskich.
Na czele 18-to osobowego Komitetu Założycielskiego stali: Bolesław Borysiuk (Lubelszczyzna), Ryszard Kaźmierczak (Łódzkie), Józef Sztorc (Małopolska), Małgorzata Godlewska (Mazowsze), Józef Juchnikowski (Lubelszczyzna) i Radosław Oleksiak (Mazowsze).
Komitet powierzył rolę Przewodniczącego Związku w organizacji Ryszardowi Kaźmierczakowi oraz przyjął Uchwałę programową „Co oferujemy rolnikom i mieszkańcom wsi ?”
CO OFERUJEMY ROLNIKOM I POLSKIEJ WSI?
Sprzeciwiamy się liberalizacji rynku rolnego. Potrzebna jest aktywna rola państwa w rozwoju produkcji żywności (ceny interwencyjne, ubezpieczenia, przechowywanie żywności itp.) i poprawa warunków życia na wsi. Żądamy przywrócenia umów kontraktacyjnych jako gwaranta bezpiecznego obrotu towarowego w gospodarstwie rolnym.
Walka o zwiększenie dopłat obszarowych. Polski rolnik nie dostaje nadal takich samych dopłat jak Niemiec, Francuz czy Belg.Ten fakt zaprzecza istocie Wspólnej Polityce Rolnej UE. Dlatego będziemy dążyć do wyrównania wysokości dopłat oraz wysokości limitów produkcyjnych.
Uproszczenie procedur. Domagamy się uproszczenia procedur i składania wniosków o dofinansowanie w ARiMR co trzy lata oraz ułatwienia ich zabezpieczenia finansowego i rozliczania.
Dopłaty obszarowe w euro. Domagamy się wypłacania dopłat w euro, by polski rolnik sam decydował po jakim kursie wymieni ją na złote.
Skup płodów rolnych. Trzeba zwiększyć kwotowanie i limity produkcji dla płodów rolnych i ich przetwórstwa. Domagamy się wprowadzenia refundacji do wywozu mięsa wieprzowego i innych produktów, co podniesie konkurencyjność polskich eksporterów na rynku światowym.
Walka z nieuczciwymi pośrednikami. Tworzyć należy warunki prawne, umożliwiające rolnikom-producentom sprzedaż bezpośrednią swoich produktów konsumentom lokalnym, jak i w miastach. Trzeba tworzyć metody chroniące rolników przed nieuczciwymi odbiorcami i pośrednikami (np.stworzenie bazy danych o oszustach, dłużnikach odbiorców i pośredników).
Grupy producenckie i sektor spółdzielczy w rolnictwie. Na wzór Holandii, gdzie 99% rolników jest zrzeszonych w Grupach Producentów Rolnych i są właścicielami zakładów przetwórczych, banków, sieci sprzedaży – należy tworzyć transparentne warunki prawne, finansowe, podatkowe , zachęcające polskich rolników do zrzeszania się w grupy producentów rolnych, spółdzielnie rolników i inne zespołowe, nowoczesne formy gospodarowania.
Doradztwo finansowe i prawne dla rolnika. Trzeba stworzyć system usług bankowych i kredytowych dedykowanych rolnikom. Państwo powinno zapewnić ochronę transakcji rolniczych i zagwarantować pomoc prawną dla oszukanych rolników. Należy radykalnie zmienić przepisy określające postępowania komornicze wobec gospodarstw rolnych, idące w kierunku ochrony gospodarstw przed samowolną ich likwidacją.
Staż pracy u rolnika. Potrzeba uruchamiania specjalnych programów wsparcia dla młodych rolników. Absolwent szkoły rolniczej powinien mieć warunki do odbycia płatnego stażu pracy u rolnika.
Odnawialne źródła energii – alternatywne źródła dochodów wsi. To szansa na ekonomiczny rozwój wsi i jej awans cywilizacyjny. Potrzebne są stabilne przepisy , dostęp do kredytów i polityka energetyczna państwa, traktująca rolników jako beneficjentów.
Paliwo rolnicze. Konieczne jest podwyższanie stawki zwrotu podatku akcyzowego w paliwie rolniczym, proporcjonalnie do wzrostu cen na paliwo.
Rozbudowa infrastruktury na obszarach wiejskich. Kategorycznie należy zatrzyma proces zamykania przedszkoli, klubów kultury, bibliotek, Poczty Polskiej. Konieczne jest zwiększenie nakładów na inwestycje drogowe i komunikację na obszarach wiejskich.
Wyrównywanie szans edukacyjnych młodzieży wiejskiej. Należy przywrócić państwowe stypendia studenckie dla młodzieży wiejskiej. Państwo powinno wspierać i utrzymywać świetlice, kawiarenki internetowe, biblioteki, ośrodki kultury, zespoły artystyczne.
Podniesienie rolniczych emerytur. Ciężka praca rolnika powinna zostać wyceniona dużo wyżej niż aktualne stawki. Szacunek i pomoc dla rolnika-seniora!
Przeciwdziałanie powodziom. Konieczne są inwestycje melioracyjne i reaktywacja spółek wodnych.
Lasy państwowe. Zachowanie własności państwowej lasów, to gwarancja rozwoju kultury leśnej i sprawiedliwy dostęp do bogactwa polskiej przyrody. To także zobowiązanie do przyjaznej współpracy z lokalnym przemysłem drzewnym i nierozrzutne gospodarowanie majątkiem narodowym
8 czerwca 2013 roku odbył się I Zjazd Krajowy w Baranowie k. Puław (Przewodnicząca Związku Renata Beger), 30 sierpnia 2014 roku Nadzwyczajny Zjazd Krajowy w Warszawie (Przewodniczący Bolesław Borysiuk),7 grudnia 2019 roku II Zjazd Krajowy w Warszawie i 3 czerwca 2023 roku w Warszawie III Zjazd Krajowy.
III Zjazd Krajowy zaakceptował oceny i wnioski przedstawione w wystąpieniu sprawozdawczo-programowym przewodniczącego Związku dr Bolesława Borysiuka.
III Zjazd krytycznie ocenia politykę Państwa wobec wsi i rolnictwa na przestrzeni ostatnich 15 lat.
Dotyczy to w szczególności malejących od 2009 roku do dziś nakładów budżetowych na rolnictwo z 4,4% do 2% PKB, co oznacza, iż w wymienionym okresie rolnictwo nie otrzymało od państwa polskiego wsparcia na sumę ponad 750 miliardów złotych. Skutkiem tego jest niestety bankructwo i upadek tysięcy rodzinnych gospodarstw rolnych, załamanie się hodowli trzody chlewnej ( z 19 mln sztuk w 2008 roku do 8,5 mln sztuk w 2023 roku), śladowa tylko obecność kontraktacji (buraki cukrowe ) w rolnictwie i monopolistyczna pozycja podmiotów zagranicznych w sektorze przetwórstwa rolno-spożywczego.
Co proponujemy?
Sukcesywne zwiększanie nakładów budżetowych na rozwój rolnictwa w latach 2024-2027, do 4 % PKB.
Odbudowę polskiego przemysłu przetwórstwa rolno-spożywczego, zwiększającego jego udział w rynku z 15% obecnych do 60 %.
Stworzenie systemu działań interwencyjnych Państwa i jego instytucji na rynku rolnym wspomagających polskich rolników i producentów żywności przez skup interwencyjny, kredyty preferencyjne, umowy kontraktacyjne, podejmowanie dalszych działań na rzecz eksportu polskiej żywności na rynki innych państw.
Wprowadzenie skutecznej ochrony gruntów rolnych I-III klasy przed przeznaczaniem ich na inwestycje niezwiązane z produkcją rolną.
Opracowanie rządowego programu odbudowy pogłowia trzody chlewnej w Polsce do stanu 20-22 mln sztuk, a jednocześnie konsekwentne wdrażanie Rozporządzenia MRiRW z 9 maja 2023 r. o uproszczeniach dla gospodarstw hodujących świnie na własny użytek (do 10 szt.).
Znowelizowanie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników w KRUS uwzględniającej specyfikę gospodarstw rodzinnych i wysokotowarowych, tak aby zapewniała rolnikom świadczenia emerytalne na wyższym poziomie.
Zwiększenie wydatków UE na rolnictwo do 1% oraz wyrównania dopłat bezpośrednich dla rolników w całej Unii.
Zdecydowanego respektowania interesów narodowych państw członkowskich w odniesieniu do napływu produktów rolnych z Ukrainy.
Działalność Związku jak widać z przytoczonych deklaracji programowych obejmuje nie tylko kwestie rolnicze, ale także szerszy kontekst społeczno-gospodarczy wsi ( zdrowie, oświata, kultura, transport, emerytury rolnicze-KRUS ).
W odróżnieniu od innych związków i organizacji rolniczych, „Regiony” kładą silny nacisk na pomoc rodzinom wiejskim organizując szkolenia nt. budżetu gospodarstwa rodzinnego, BHP w rolnictwie czy kolonie wypoczynkowe dla dzieci rolników z dopłatą Funduszu Składkowego.
Oczywiście obok rolników, ważne miejsce w działalności „Regionów” zajmują nauczyciele wiejskich szkół a także przedstawiciele samorządów gminnych. Ponad połowę członków i aktywu Związku stanowią KOBIETY, co tylko korzystnie wpływa na pracę i wizerunek organizacji.